آلرژی های گرده گل
من نمی توانم بدون اینکه از آلرژی هایی که گرده گل در برخی از افراد حساس ایجاد می کند و باعث ناراحتی های نسبتا" شدیدی نظیر کولینوز(که به آن زکام اسپاسمی نیز گفته می شود)می گردد، صحبت کنم، به بحث در مورد گرده گل بپردازم. این واکنش های آلرژیک، معمولا" به وسیله زکام ، عطسه و خلط مجرای تنفسی تظاهر می کند ولی در برخی از افرادی که آمادگی بیشتری داشته باشند، باعث بروز بحران های آسمی نیز می گردد.
معمولا این زکام اسپاسمی را با داروهای ضد هیستامین درمان می کنند ولی به تاگی گرایش شدیدی به پیش گیری از بحران ها از طریق درمان های پیشگیرانه وایجاد عدم حساسیت در افراد آلرژیک گسترده شده است .این درمان ها از طریق عادت دادن بدن به مقادیر بسیار کم عنصر آلرژی زا که بعدها به تدریج این مقدار را افزایش می دهند تا حد حساسیت را جلوتر ببرندانجام می گیرد. مشکل اصلی این درمان ها ، تشخیص دقیق گرده گل آلرژی زا در شخص می باشد. برای این کار ، تقویم هایی در رابطه با گرده گل های مختلف تهیه می شود که بروز بحران ها در فردی که می خواهد عدم حساسیت در او ایجاد شود روی آن ثبت می شود.
به این ترتیب ، تعدادی گرده گل به دست می آید که آنها را از طریق ایجاد خراش های سطحی در پوست قرار می دهند. این روش درمان طولانی بوده ولی کاملا" موثر است.
با توجه به توضیحات بالا و با توجه به درمان گر بودن گرده گل ، نباید این را فراموش کنیم که گرده گل حساسیت زا بوده و افراد دارای آلرژی فصلی و بیماریهای تنفسی نبایستی از آن استفاده کنند یا در صورت استفاده بایستی بیماری آلرژیک آنان کاملا" بهبود یافته و سپس با دستور پزشک نسبت به مقدار مصرف آن اقدام کنند. شایان ذکر است افراد دارای بیماری های تنفسی حتما" با دستور پزشکی نسبت به مصرف گرده گل اقدام کنند.